Derde update (Vakantie week 16 t/m 25 mei)

Dag lieve Lezers,

We hebben een weekje vakantie gehad. Vrijdag ochtend 16 mei zijn we vanuit Muona vertrokken naar Blantyre. We zijn weer met de big bus naar Blantyre gereden, eigenlijk wilde we met de mini bus van het ziekenhuis, maar die was al weg..
Toen we aankwamen zijn we naar de Logde gelopen, onze grote backpacks achtergelaten en zijn we om ons visum te verlengen naar Chilega airport gegaan. Toen we daar aankwamen werden we meegenomen naar een kamer voor immigranten (heel Afrikaans 3 veel te grote tafels in een veel te kleine ruimte haha). Daar moesten we een tijdje wachten, maar toen hadden ze de ‘stempel’ niet voor in ons paspoort.. Dus konden we naar immigration headquarters met de taxi. Toen we daar aankwamen moesten we eerst in een ruimte wachten waar we alleen maar in de weg stonden.. We mochten doorlopen naar een volgende ruimte waar we een blaadje kregen met een stamp. Waar we dan weer mee door mochten naar een hele lange rij.. Waar we 3 uur hebben gewacht. Toen we eindelijk aan de beurt waren, ging het loket bijna dicht. Het duurde zo lang omdat het netwerk eruit lag.. Achter ons stond een Nederlandse man ook heel lang te wachten maar die was het wel gewend hij zei: “Ik kom morgen wel weer terug”. Maar gelukkig werden we toen eindelijk geholpen en had ik mijn visum betaald en kon ik weer terug voor een stempel in mijn paspoort!
Vervolgens konden we eindelijk terug naar de lodge!


We hebben inmiddels ook Mount Mulanje beklommen! Dat was me een tocht..
We zijn met een taxi van Blantyre naar Mulanje gereden. Onderweg hadden we nog even een lekke band maar daar kijk ik niet echt van op, o lekke band, even de auto, uit op straat wachten, band verwisselen en weer verder. Haha Ook vergeet je dat helemaal als je de wandeling hebt gemaakt!
We konden gelukkig bij het infocentrum van Mulanje Mounten slaapzakken lenen en nog even eten kopen op de markt voordat we de berg gingen beklimmen! We hadden in totaal 4 poorters die onze backpack hebben gedragen! We moesten zelf elke keer afwisselen met een backpack dat was echt zwaar! Het eerste stuk naar de berg toe was heel erg mooi en was ook nog gewoon wandelen door theeplantages en grasvelden . Maar toen we de berg echt naar boven gingen klimmen werd het heel zwaar, we hebben echt stukken met handen en voeten tegen een rotswand aan moeten klimmen.. Allemaal kleine azungu aapjes die naar boven aan het klimmen waren!
Onderweg kwamen we langs hele mooie waterbronnen, waar we onze flesjes konden vullen om te drinken en even uit konden rusten. Toen we na een wandeling van 7 uur boven op het plateau waren, moesten we nog een vlak stuk lopen. We hebben vanaf daar de zon onderzien gaan dat was erg mooi, maar toen was het opeens super donker en moesten we nog een laatste stukje wandelen tot aan het huisje. Mabelia en ik hadden nog zoveel energie over dat we gewoon het laatste stuk gingen rennen.. haha zo blij waren we dat we er bijna waren!
Eenmaal aangekomen bij het huisje bij kaarslicht kwamen we daar nog 2 andere verpleegkundige studenten van het HBO tegen. Zij lopen ook stage in Malawi en hadden nu een weekendje in Mulanje om de berg te beklimmen. Het was heel erg donker in het huisje en er brandde maar een paar kaarsjes, gelukkig had ik echt zo’n super mooie hoofdlamp bij! Haha wel heel handig toen ik moest plassen en ik naar een hutje moest lopen waar een gat in de grond zit, waar je dan in moet mikken.. Vanuit dat wc hutje had je wel heel erg mooi uitzicht op de bergen! ’s Avonds in het hutje gekookt op vuur in de open haard. Daarna in de kou met ijskoud bergwater afgewassen (want het was heeeeel erg koud op de berg). We zijn al om 9 uur naar bed gegaan omdat het zo koud was!
De volgende dag moesten we ook weer de hele tocht naar beneden.. We hebben boterhammen met peanutbutter gegeten en zijn daarna om 8 uur vetrokken. Het eerste stuk was weer omhoog.. huh we gingen toch weer terug? Maar we moesten eerst nog wat bergen over om weer terug naar beneden te kunnen.. Het uitzicht was super mooi we waren gewoon nog hoger dan de wolken, want vanaf de berg waar wij stonden keek je zo op de wolken!
Na een hele lange tocht kwamen we bij de waterval, waar we mochten zwemmen. Maar het water was zoooo koud, daarom heb ik alleen maar met mijn voeten in het water gezeten. Er waren wel twee dappere dodo’s in de groep die wel hebben gezwommen haha brrrr wat koud!
Daarna nog ongeveer 1 uur gewandeld en toen waren we beneden, toen zijn we met openbaar vervoer (achterin een klein vrachtautootje) terug gereden naar de plek waar we vertrokken.

Door de blessures en de spierpijn hebben we de rest van de week niet veel meer gedaan.. Maartje heeft door de tocht haar knieband gescheurd. Dat heeft ze al eerder gehad. Gelukkig kon ze krukken lenen van de logde.
We zijn nog wel een dagje op safari geweest in Majete National Wildlife park. Eerst zijn we er met een taxi naar toe gereden, dat was al een ritje helemaal naar het zuiden van ongeveer 2 uur. Het was echt een heel mooi park! We gingen met een safari auto door de natuur rijden, waar we olifanten, krokodillen, nijlpaarden, waterbucks, antilopen, zwijntjes, apen en nyala’s hebben gezien. We hebben ongeveer 2 uur door het park gereden, het was zo mooi en lekker de wind door je haren, echt vakantie gevoel! Na alle dieren te hebben gefotografeerd en onze ogen uitgekeken naar de mooie natuur, rivier en de dieren, zijn we nog even iets wezen eten in een soort ressort hutje (daar vond ik het dan op lijken). Mmmmm na de lekkere lunch zijn we weer in de auto gestapt en de hele reis terug naar lodge Doogles gereden.
Verder zijn we vooral in Doogles geweest en hebben we nog boodschappen gedaan. Ook zijn we een keer gaan uit eten bij Kips, dat was erg lekker! Weer een keer een pizza eten na al die tijd!
De tocht terug naar Muona ging ook niet vlekkeloos.. In de middle of nowhere ging de bus kapot en konden we niet meer verder rijden.. Daar stonden we dan met al onze spullen en grote backpacks.. Meteen stonden er allemaal mensen en kinderen om het groepje azungu’s. Het werd al snel donker en we wilde graag terug. Eerst kwam er een truck voorbij maar die zat al snel veel te vol met allemaal mensen, dus moesten we wachten. Gelukkig kwam er 20 minuten later nog een pickup waar we achterin konden. Ik heb nog nooit zo opgevouwen gezeten met 5 backpacks, kleine rugzakken en 12 mensen met spullen. Gelukkig is er niemand uitgevallen en zijn we na een lange rit van 3 uur toch nog veilig aangekomen in Muona!

Bedankt voor alle leuke, lieve en mooie reacties op mijn blog!!!